TY - JOUR ID - 701177 TI - فرهنگ و تاریخ ایران باستان در آرا و آثار مجتبی مینوی JO - پژوهشنامه فرهنگ و زبان‌های باستان JA - ACLR LA - fa SN - 2716-9901 AU - تقوی, علی AD - استادیار فرهنگستان هنر، تهران، ایران. Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 3 IS - 1 SP - 55 EP - 82 KW - "مجتبی مینوی" KW - "ایران باستان" KW - "فرهنگ" KW - "تاریخ" KW - "شاهنامه" DO - 10.22034/aclr.2023.701177 N2 - تحقیق دربارة فرهنگ و تاریخ ایران باستان در چند دهة نخست سدة چهاردهم هجری بیش از پیش رونق گرفت و چند تن از استادان و پژوهشگران معاصر کشور تمام یا بخشی مهم از پژوهش‌های خود را به آن اختصاص داده‌اند. مجتبی مینوی از همان نخستین پژوهش‌هایش تا واپسین آنها همواره توجهی خاص به ساحت‌های مختلف تاریخی، فرهنگی، ادبی و زبانی این دوره داشته و آثار متنوعی در این زمینه‌ها تألیف، تصحیح و ترجمه کرده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی، مجموع آثار مینوی در حوزة ایران باستان، دسته‌بندی و تحلیل می‌شود. در علاقه‌مندی و گرایش مینوی به ایران باستان، عواملی چون ترویج ملّی‌گرایی از سوی دستگاه حاکم، بهره‌مندی از محضر چندتن از استادان مطرح معاصر، حشر و نشر با جمعی از مستشرقین علاقه‌مند به این دورة تاریخی، و عضویت در گروه ربعه نقش داشتند. او ضمن تأکید بر پیوستگی و مداومت فرهنگ و تاریخ ایران، زبان ایرانیان در تمام ادوار تاریخی، از زبان فارسی باستان تا فارسی جدید و تمام گویش‌ها و زبان‌های وابسته به آن را ستون و رکن عمدة فرهنگ و تمدن ایرانی، و زبان فارسی جدید را یکی از پایه‌ها و رکن‌های استوار ملّیت ایران می‌دانست. با این رویکرد، بخشی از پژوهش‌های مینوی در شرح و تحلیل یا تصحیح متون برآمده از فرهنگ و تاریخ ایران باستان، به‌ویژه شاهنامة فردوسی است و بخشی دیگر به قلمرو زبان فارسی تعلق دارد. UR - https://www.aclr.ir/article_701177.html L1 - https://www.aclr.ir/article_701177_a81a69df12dba4ea6684fde352a41c30.pdf ER -